Afgelopen weekend ben ik met een Duitse vriend in Berlijn mee geweest naar de Schule für schüchterne Männer. Daar heeft deze vriend al een aantal coaching lessen gehad en omdat er een thema avond was voor meerdere bezoekers kon ik meedoen. Hij had bij de aanmelding wel aangegeven dat ik met hem meeging.

De avond op de school was met 4 andere verlegen of op een andere manier AB? mannen en drie vrouwen van de school.

Het was een villa met witte ruimtes met banken en fauteuil. Na het voorstellen vertelde één van de vrouwen over de school en gaf uitleg over de oefening(en). Onder andere dat je zelf je oefen partner mag kiezen maar ook zelf mag kiezen of je mee wil doen of alleen kijken. Er werden 3 oefeningen gedaan:

1: Persoonlijke ruimte. Je loopt naar een vrouw tegenover je tot op de gewone "veilige" afstand, ongeveer armlengte. Daarna kom je langzaam dichterbij en je probeerde naar je gevoel te luisteren en de interactie te zien, lezen. Ze gaven (2) dan feedback op hoe ze je zagen en lieten zien of en waarom je dichterbij kunt komen. Ik kreeg (wat ik ervan herinner) de opmerking dat lachen mij beter stond, ze maakten me meer aan het lachen.

2: Je gaat loopt naar een bank en gaat naast één van de vrouwen zitten. Ook weer kijken wat gemakkelijk aanvoelt en wat je daar beide van vindt zo ongeveer. Het gebeurde ook wel dat ze vroegen het nog een keer te proberen zodat het wat soepeler ging. Sarah ging rechts naast mij zitten en ik gebruikte mijn hand om contact te maken. Zij legde daarna haar hoofd op mijn schouder en zei dat ik een brede schouder had om op te leunen. Dit was voor mijn vriend een beetje pijnlijk omdat hij heel klein is en dat dus (gevoeld) niet kan bieden. Daar staan overigens andere dingen tegenover en daarover is ook gesproken.

3: Oefening weer tegenover elkaar maar dan echt intieme aanraking rond het middel boven de heupen en achter de schouders of in de nek aanraken. Deze heb ik niet meegedaan, vond ik ook niet helemaal passend in mijn situatie en het gaf dan ook meer tijd voor de andere mannen.

Wat ik mooi vond was dat na afsluiting één van de mannen, vrij verlegen maar ook bijzonder, mij vroeg of we ook konden omhelzen als afsluiting.

Ik heb alles uitvoerig met mijn vriend nabesproken en hij ziet echt heel veel tussen de regels ook. Hij had zelf trouwens de langste bank sessie omdat ze doorgingen met de laatste oefening waar die vrouw dus niet aan meedeed. Zelf is hij daar klaar met wat hij kon leren maar omdat het een introductie avond was had hij gevraagd of ik het wilde meemaken.

Wat ik ook interessant vond waren de verschillen tussen de mannen. Bij de man van de omhelzing was wel duidelijk waarom hij kwam maar ik kan het moeilijk uitleggen. Hij vond het wel leuk en liet dat op een bijzondere manier ook merken. Een andere man toonde vrijwel geen emotie tot op het laatst een heel klein beetje. Vergelijkbaar viel mijn vriend ook op bij een zelfhulpgroep voor AB's.

De oudste mannen waren denk ik rond de 50? De jongste, zeg 35 jaar, straalde geen onzekerheid uit en deed de oefeningen eigenlijk heel soepel maar mijn vriend had gezien (ik niet) dat hij dan weer niets uit zichzelf begon.

De website is sfsm.de
Er zijn overigens ook een paar Youtube video's.

Letztes Wochenende war ich mit einem deutschen Freund in Berlin bei der Schule für schüchterne Männer (SfsM.de). Dort hatte dieser Freund bereits eine Reihe von Coaching-Stunden und weil es einen Themenabend für mehrere Besucher gab, konnte ich teilnehmen. Er hatte bei der Abnmeldung angegeben, dass ich mit ihm komme.

Der Abend in der Schule waren 4 anderen Schüchterne oder AB? Männer und drei Frauen der Schule.

Es war eine Villa mit weißen Räumen mit Sofas und Sessel. Nach der Präsentation erzählte eine Frau der Schule und erklärte die Übungen. Sie können unter anderem Ihren Übungspartner selbst auswählen, Sie können aber auch wählen, ob Sie teilnehmen oder nur zuschauen möchten. Es wurden 3 Übungen gemacht:

1: Persönlicher Raum Sie laufen vor einer Frau in "sicherer" Entfernung. Dann rückt Mann langsam näher und versucht die eigene Gefühle zu hören und die Interaktion zu sehen, zu lesen. Sie gaben Feedback, wie sie Sie gesehen haben und zeigten Ihnen, ob und warum Sie näher kommen können.

2: Mann läuft zu einer Bank und setzt sich neben eine der Frauen. Schaut dabei genau was dabei passend anfühlt und was beide dabei empfinden. Es kam auch vor, dass sie baten, es noch einmal zu versuchen, damit es reibungsloser verlief. Sarah setzte sich neben mich und ich benutzte meine Hand, um Kontakt aufzunehmen. Dann legte sie ihren Kopf an meine Schulter und zeigte mir, dass ich eine breite Schulter hatte, auf die ich mich stützen konnte. Das war schmerzhaft für meinen Freund, weil er sehr klein ist und deshalb nicht anbieten kann. Es gibt andere Dinge darüber, und das ist, was darüber gesagt wurde.

3: Training wieder gegenüber einander, dann berühren zum Beispiel die Taille oberhalb der Hüften und hinter den Schultern oder im Nacken. Ich habe daran nicht teilgenommen, es fühlte nicht ganz passend in meine Situation (und gab mehr Zeit für die anderen Männer).

Was ich schön fand war dass einen der Männer, ziemlich schüchtern, mich nach her gefragt hat, ob wir uns zum Abschluss auch umarmen könnten.

Ich habe alles ausführlich mit meinem Freund besprochen und er sieht wirklich viel zwischen den Regeln. Er selbst hatte die längste Banksitzung, weil sie mit der letzten Übung fortfuhr, an der die Frau nicht teilgenommen hatte.

Was ich auch interessant fand, waren die Unterschiede zwischen den Männern. Im Mann der Umarmung war klar, warum er gekommen ist, aber kann es schwer erklären. Er mochte es aber und zeigte das auch auf besondere Weise. Der andere zeigte erst beim Schluss ein wenig Emotion. Dieses Phänomen hat auch mein Freund in einer Selbsthilfegruppe für ABs gesehen.

Die ältesten Männer, die ich glaube, waren um die 50? Der Jüngste, sagen wir 35 Jahre, strahlte keine Unsicherheit aus und machte die Übungen zwar reibungslos, aber mein Freund hatte gesehen (ich nicht) dass er nicht(s) aus sich heraus anfing.

Bijzonder om te lezen.
Zelf herken ik er ook erg veel in.
Vooral in de zin van te weinig initiatief nemen en onzekerheid uitstralen.
Interessante site ook!

En dan is het de vraag of die belemmeringen met alleen gesprekken zijn om te buigen of dat een combinatie met praktische benadering beter is? Uiteraard praten zij ook maar helaas zijn zij geen psychologen.

In ieder geval weet je waaraan je wil werken?

Als ik terugdenk geloof ik wel dat ze effectiever hadden kunnen helpen dan de maatschappelijk werker (als er een NL versie was geweest dan).

Voor die vriend was dit overigens maar een klein deel van alles wat hij heeft ondernomen. Ik moet o.a denken aan de één op één coaching die bijvoorbeeld in de stad plaatsvindt.

De site vind ik goed, heel duidelijk ook. Heb je ook op Youtube gekeken?

Ach, nou zit ik te filosoferen over wie goed kan helpen. Het antwoord is simpel: Iemand die bij je past.
Een paar jaar geleden ook mailde ik over deze dingen heel kort met een psycholoog in Groningen die ook boeken schrijft. Ik had namelijk al jaren een boekje van hem. Dat was dus geen klik, was ik letterlijk snel klaar mee.

Die vriend in Berlijn ken ik (en Klungel) via de AB therapeut Klaus Schorn die zo super vriendelijk was om mij na een jaar te mailen met het bericht dat een cliënt van hem contact zoekt. Die vriend probeert ook gewoon dingen uit die hem wat lijken en als het voor hem voelt dat hij ermee vooruitkomt dan gaat hij daarmee door zolang het zinvol is.

Finde das sehr erfreulich.
Schön, daß diese Schule existiert und du an diesem Kurs teilnehmen konntest.
Das Erlebnis macht Mut und hilft sicher denen, die Gelegenheit haben daran teilzunehmen.
Falls dein Freund aus Berlin gerne mal hier ins Forum kommen möchte und sich zu unterhalten,
ist er herzlich willkommen.

An der Stelle möchte ich auch einen Gruß an alle Teilnehmerinnen und Teilnehmer aus dem NL-Teil
des Forums sagen. Schön, daß ihr hier aktiv mit dabei seid.

(Bitte Lycaeus übersetze das für diejenigen die kein deutsch können. Hab gerade keine Möglichkeit das per
Google Translate selbst zu machen.)

Hallo Tipsler,

Ja schon besonders das es die Schule gibt! Ich frage mich wie es mir gelaufen war im Fall es sowas in NL gegeben hat.

Ich habe Ihm gefragt aber er hat leider kein Zeit hier zu schreiben. Er beschäftigt sich mit real life und ein Kurs von Mark Lambert (kannst das mal Googlen).

Voor de Nederlandse forummers hier: Een groet van Tipsler, mooi dat jullie hier actief zijn.

Interessant om te lezen! Voor mij is het dan wel niet herkenbaar maar ik vind het gewoon interessant om over andere onderwerpen te lezen en het is super dat zo een school bestaat.

Tipsler,ich kann Deutsch,kein Problem. Ich bin halbe Deutsche und halbe Dänin und wohne in den Niederlanden. Ich finde es toll,daß es so eine Schule gibt. Bin selbst nicht schüchtern und gehe schnell auf Andere zu,aber finde es immer wieder interessant,auch über neue Themen zu lesen und wie Andere damit umgehen.